نقد و بررسی
کتاب یک پیاده روی طولانی تا آبکتاب یک پیاده روی طولانی تا آب
نی‌آ، یک دختر 11 ساله است که در روستایی کوچک در سودان جنوبی با خانواده‌اش زندگی می‌کند. نی‌آ در هفت ماه از سال باید هر روز مسیری طولانی را پیاده طی کند تا به برکه‌ای در نزدیکی روستایشان برسد و برای خانواده‌اش آب بیاورد. در فصل‌های خشک، نی‌آ و خانواده‌اش به اردوگاهی در کنار یک دریاچه می‌روند و نی‌آ آنجا باید کف دریاچه را با دستانش بکَند تا مقدار کمی آب گل‌آلود به دست بیاورد. یک روز ، دو غریبه سر می‌رسند و با عموی نی‌آ – کدخدای روستا – ملاقات می‌کنند. آنها خیلی زود با گروهی برمی‌گردند و یک چاه حفر می‌کنند. هرچند نی‌آ ابتدا به این ماجرا مشکوک است، اما آب بالاخره داخل چاهی که کنده اند ظاهر می‌شود. پدر نی‌آ به او می‌گوید که او و سایر مردان روستا قرار است یک مدرسه بسازند، و چون نی‌آ دیگر مجبور نیست هر روز دو مسیر طولانی را برای آوردن آب طی کند، حالا می‌تواند به مدرسه برود و خواندن و نوشتن یاد بگیرد.
سلوا، پسری 11 ساله، در مدرسه است که صدای شلیک و انفجار می‌شنود. معلمش به سلوا و دوستانش می‌گوید که فرار کنند و به روستایشان برنگردند چون برایشان خطرناک خواهد بود. سلوا از خانه و خانواده‌اش می‌گریزد و خیلی زود به گروهی از مردان که آنها هم دارند از جنگ فرار می‌کنند می پیوندد، اما سلوا یک روز بیدار می‌شود و می‌بیند که آنها او را تنها گذاشته و رفته‌اند..
0دیدگاه