کتاب زن کابین 10 اثر راث ویر

کتاب زن کابین 10

کتاب رمان زن کابین 10  به نویسندگی راث ویر ترجمه محمد جواد شیری توسط انتشارات شمشاد منتشر شده است.خواب می دیدم که جسد آن دختر در سطح آب شناور است و امواج آن را دور تر می برند.صدای ناله ی مرغان دریایی از دور دست ها و رد عمق افق تاریک و سرد دریای شمال شنیده می شد. چشمان بشاش کاملا سفید شده بود و به خاطر نمک آب دریا متورم شده بود.پوست رنگ پریده اش چروک و چروک شده بود. لباس هایش به خاطر برخورد با صخره های سخت، تکه پاره شده بودند.فقط موهای بلند و مشکی اش باقی مانده بودند. موهایش مانند ساقه ی جلبک دریایی شناور بود.صدف و تور ماهیگری نخ نما که آب آنها را به ساحل آورده بود لابه لای موهایش تنیده شده بودند. صدای آب و امواج دریا که به سنگ های ساحل برخورد می کرد گوشم را پر کرده بود.

بیدار شدم، خواب آلوده و پر از وحشت. چند لحظه طول کشید تا گیجی ام برطرف شد و فهمیدم که کجا هستم. کمی که خواب آلودگیم از بین رفت،فهمیدم صدای آبی که در گوشم بود را هنوز هم می شنوم.آن صدا بخشی از کابوسم نبود بلکه واقعی وبد.اتاق تاریک بود. همان مه نمناکی که در خوابم بود را در اتاق حس می کردم. همین طور که با مشقت تلاش میکردم بنشینم،نسیم خنکی به صورتم خورد. انگار صدای آب از حمام می آمد.

با ترس و لرز از تخت پایین آمدم. در بسته بود اما همان طور که به سمتش می رفتم صدای قرچ قرچ راشنیدم. ص دای قلبم همانقدر بلند بود که شنیده  می شد. تمام جرئت و نیرویم را به دستهایم منتقل کردم و با ضربه دست در را باز کردم. صدای شر شر آب دوش، اتاق را پر کرد. کورمال کورمال دستم را روی دیوار می کشیدم تا کلید چراغ را پیدا کنم. وقتی چراغ روشن شد؛ این صحنه را دیدم، روی آینه ی بخار گرفته با حروف بسیار بزرگ نوشته شده بود؛ خراب تراش نکن.