کتاب زندگینامه گابریل گارسیا مارکز اثر جرالد مارتین

کتاب زندگینامه گابریل گارسیا مارکز

کتاب زندگینامه گابریل گارسیا مارکز به نویسندگی جرالد مارتین ترجمه بهمن فرزانه توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است. گابریل گارسیا مارکز، مشهورترین نویسنده ی جهان سوم در روزگار ما، در سال 1927 در کشور کلمبیا متولد شده است. او شاخص سبک ” رئالیسم جادویی” و نویسنده ای بسیار پر کار است. او بزرگ ترین نویسنده ی آمریکای لاتین به شمار می رود و در “جهان اول” نیز، آمریکای شمالی و قاره اروپا، در چهل سال اخیر نامش در اوج بوده است.

در واقع اگر به فهرست نویسندگان قرن بیستم نگاه کنیم، می بینیم اکثر نام های مشهور به نیمه اول قرن مربوط می شود ( جیمز جویس، مارسل پروست، فرانتس کافکا، ویلیام فالکنر، ویرجینیا و ولف) در حالی که در نیمه دوم قرن، فقط نام گابریل گارسیا مارکز می درخشد و بس.

شاهکار او صد سال تنهایی در سال 1967 چاپ شده است، احتمالا در بین رمان هایی که بین سال های 1950 و 2000 منتشر شده اند تنها رمانی است که در همه کشورهای جهان خوانندگان بی شمار داشته است. به یقین می توانیم بکوییم که کتاب صد سال تنهایی در تاریخ ادبیات جهان نمونه ای بارز است.

گابریل گارسیا ماکرز از ابعاد دیگری نیز پدیده ای بی نظیر است. نویسنده ای است محبوب، همتراز چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و ارنست همینگوی. در سال های اخیر 1982 یکی از مشهورترین کسانی بوده که جایزه نوبل گرفته است. از زمانی که دهکده ” ماکوندو” زا اختراع کرده، وضعیت کل آمریکای لاتین تغییر کرده است. در ان جا همگی او را، به نحوی خودمانی، ” گابو” می نامند؛ همان طور که در زمان سینمای صامت، چارلی چاپلین را ” شارلو” صدا می کردند یا آن فوتبالیست معروف برزیلی که اسمش چیز دیگری است اما ” پله” صدایش می کنند. مارکز یکی از چهار پنج شخصیت مهم آمریکای لاتین، در قرن بیستم به شمار می رود. در دهکده ای متولد شده است که به قول خودش” در وسط هیج جا” ست. در دهکده ی آراکاتاکا بیشتر به نام ماکاندو معروف است.

عناوین کتاب هایش مثل آثار شکسپیر الهام بخش تیتر روزنامه هاست؛ مثل صدساعت تنهایی، گزارش فاجعه ای اعلام شده، یا خزان دیکتاتور و کتاب عشق در زمان وبا . شخصیت های مهم مثل بیل کلینتون، فرانسوا میتران و فلیپه گونزالس، سیاستمدار اسپانیولی، از دوستان صمیمی اویند.

با این همه شهرت و ثروت همیشه عضو حزب کمونیست بوده و فعالیت های مثبتی هم انجام داده است؛ مثل ایجاد موسسه هایی برای روزنامه نگاران و اهالی سینما. رفاقت بیش از سی سال او با فیدل کاسترو همیشه با انتقاد دیگران مواجه شده است.