کتاب بازی دوستانه اثر آنا گاوالد

کتاب بازی دوستانه

کتاب بازی دوستانه به نویسندگی آنا گاوالد ترجمه الهام توانا  توسط انتشارات شمشاد منتشر شده است.او همیشه خود را به دور از جمعیت نگه می داشت… آنجا، به دور از نرده ها، دور از دسترس ما. با نگاهی تب دار و دست به سینه، حتی بیشتر از دست به سینه، با دستهای بسته، قفل شده در هم. گویی سردش بود یا دردی در شکم حس می کرد. انگار به خودش می چسبد تا نیفتد.

او با همه ی ما روبه رو می شد، اما به هیچکس نگاه نمی کرد. در حالی که یک پاکت خرید را محکم روی قلبش گرفته بود، به دنبال پسر بچه ای تنها می گشت. می دانستم که تویآن پاکت یک نان شکلاتی بود و هربار از خودم می پرسیدم که له نشده است، آن قدر که ….

بله خودش را محکم به آن می گرفت، به زنگوله، به تحقیر آنها، به پیچ از طرف نانوایی و به همه ی آن لکه های کوچک چربی که مانند مدال هایی غیر منتظره به پشت لباسش چسبیده بودند.

غیرمنتظره ……..

اما من آن موقع این موضوع را نمی دانستم. او مرا می ترساندو کفش هایش خیلی نوک تیز، ناخن هایش خیلی بلند، انگشت اشاره اش خیلی زرد و لب هایش خیلی سرخ بود. روپوشش بسیار کوتاه و تنگ، دور چشم هایش خیلی تیره و صدایش بسیار عجیب بود.

وقتی بلاخره از دور ما را می دید، در حالی که بازوهایش را از هم می گشود لبخند می زد. در سکوت خم می شد، و موهای او، شانه ها و صورتش را لمس می کرد. در مدتی که مادرم مرا محکم به خودش می چسباند، من مسحورانه تمام انگشترهای او را روی گونه های دوستم می شمردم.

او در هر انگشتش یک انگشتر داشت، انگشترهایی واقعی، زیبا و گران بها مانند انگشترهای مادربزرگ هایم…. همیشه در این لحظه بود که او وحشت زده برمی گشت و من دستش را رها می کردم.

الکسی هیچ وقت لباسش را در نمی آورد، کیفش را به او می داد و همین طور که به طرف میدان مارشه می رفت عصرانه اش را با دست دیگرش می خورد.

با آن موجود فضایی روی لبه های پاچه شلوارش، با هیولایش که از بازار مکاره خریده بود، با قیافه بامزه ی کلاس اولی اش، بیشتر از من احساس امنیت می کرد و من فکر می کردم که او الکسی را بیشتر از من دوست دارد. به هرحال یک روز از او پرسیده بودم : ” اما، … او آقاست یا خانم؟ ” کی ؟ ” ” همون که عصرها میاد دنبالت؟” او شانه هایش را بالا انداخته بود. البته آقا بود. اما او نونو ” دایه” صدایش می زد.