کتاب فلسفه تراژدی از افلاطون تا ژیژک

کتاب فلسفه تراژدي؛ از افلاطون تا ژيژك

دست‌کم نقشه‌ای نسبتاً جامع از گفته‌های فلاسفة غرب از جمله افلاطون، ارسطو، فیلسوفان پس از ارسطو، هیوم، شلینگ، هولدرلین، هگل و … دربارة تراژدی به دست دهد، که از افلاطون شروع شود و تا ژیژک ادامه می‌یابد. فلاسفه عموماً بر این باورند بوده‌اند که سودمندی تراژدی برای آن‌که بر اندوه غلبه کند باید واقعاً پراهمیت باشد، آن‌قدر مهم که تراژدی را برترین شکل ادبیات کند و پرتکرارترین همة هنرها. تراژدی همواره مورد توجه فیلسوفان است و آن‌ها را به تفکر واداشته است. این کتاب بر آن است که نشان دهد در طول دوهزاروپانصد سال گذشته فیلسوفان در مورد تراژدی چه حرفی برای گفتن داشته‌اند. چه چیزی باعث می‌شود داستانی را تراژدی بدانیم؟ چرا علی‌رغم محتوای اندوهبار تراژدی ارزش والایی برای آن قائلیم؟ فلسفه تراژدی، نوشتة جولیان یانگ و ترجمة حسن امیری‌آرا، منبعی مفید برای علاقه‌مندان و پژوهشگران حوزة فلسفه و همین‌طور حوزه‌هایی دیگر همچون ادبیات