نقد و بررسی
کتاب گذرگاه های تاریخکتاب گذرگاه‌های تاریخ
گذرگاه‌های تاریخ طرح کلی فرایندهای تاریخ را از دوره دیرینه سنگی تا به امروز پی می‌گیرد و برداشتی کلی، موجز، بی‌همتا و خواندنی از سراسر تاریخ انسان و قوانین حاکم بر آن به دست می‌دهد. این کتاب پژوهشی گسترده و بلندپروازانه است که نظریة تحول اجتماعی مارکس را پایة راه‌جویی‌های تازة خود قرار می‌دهد. اما پروفسور دیاکونف پنج مرحلة تحولی مارکس را به هشت مرحله گسترش داده است. از آن گذشته و برخلاف مارکس، پروفسور دیاکونف نمی‌پذیرد که‌گذار ما از یک مرحله به مرحلة بعدی با ستیزه و انقلاب اجتماعی مشخص می‌شود و بر آن است که این گذارها گاهی با مسالمت و آرامش انجام می‌پذیرد. توجه پروفسور دیاکونف تنها به ابعاد اقتصادی و اقتصادی ـ اجتماعی تحول محدود نمی‌ماند، بلکه عوامل قومی، فرهنگی، مذهبی و نظامی ـ فن‌آورانه‌ای را نیز که طی قرن‌ها دوام آورده است به تفصیل می‌کاود. پروفسور دیاکونف همچنین این نظر را نمی‌پذیرد که تحول اجتماعی حتماً و الزاماً نشانة پیشرفت است و نشان می‌دهد که چگونه «هر پیشرفتی در عین حال یک پسرفت است.» سرانجام کتاب با ارایه چشم‌اندازی از آیندة انسان پایان می‌یابد و نتیجه‌گیری در این باره را که آینده چه در بر خواهد داشت به خواننده وامی‌گذارد. خواننده همچنان که همراه کتاب از مراحل گوناگون تاریخی می‌گذرد، با پژوهشی سترگ و تأمل‌برانگیز از فرایند تاریخ نوع انسان مواجه می‌شود که پس از توین‌بی مهم‌ترین اثر تاریخی هوشمندانه جهان به شمار می‌آید. ایگور ام. دیاکونف استاد ممتاز موسسة شرِشناسی دانشگاه سن پترزبورگ و صاحب تألیفات عالمانة بسیاری از جمله تاریخ ماد، دورة سه جلدی تاریخ جهان باستان (1989)، که او سرویراستار آن بود، و اسطوره‌های باستانی شرِ و غرب (1993) است
0دیدگاه