نیمکره‌ی چپ مغز مقر مهارت‌های کلامی و پردازش اطلاعات با نظم منطقی و به صورت متوالی است. در حالیکه نیمکره‌ی راست مغز نیمکره‌ی خلاق است که بیشتر جنبه‌ی بصری داشته و به صورت شهودی، همه‌جانبه و تصادفی پردازش می‌کند و مسئول تخیلات و خیال‌بافی‌های انسان است. دو نیمکره با یک دسته تار عصبیبه نام جسم پینه‌ای به هم مرتبط هستند که پیام‌ها را بین دو نیمکره جابه‌جا می‌کند. اکثر انسان‌ها یک نیمکره‌ی مغز غالب دارند. در این بازی، گسترش ارتباط بین دو نیمکره‌ی مغز و پرورش مهارت‌های کلامی و تصویری به صورت هم‌زمان شکل می‌گیرد.در نتیجه‌ی این بازی، بخش لوب پیشانی مغز فعال می‌شود و بخش‌های مسئول پردازش، درک و استنتاج کلمات کاملاً درگیر خواهند شد. بخش لوب پیشانی حاوی بخش اعظمی از نرون‌های حساس به دوپامین می‌باشد. سیستم دوپامین با گزینش اطلاعات حسی دریافتی از تالاموس به پیش‌مخ، در بهبود عملکرد حافظه‌ی کوتاه‌مدت، برنامه‌ریزی و انگیزه ایفای نقش می‌کند. لوب‌های پیشانی مقر احساسات و قضاوت‌های مرتبط با همدردی (احساس غم از رنج دیگران) و همدلی (توانایی درک احساسات و مشکلات دیگران) است. این بخش همچنین بذله‌گویی ظریف، طنز، بازی با کلمات، طعنه و تمسخر را می‌شناسد و فرآیندهای روانی جامعه‌پذیری فرد و ذهن‌خوانی را کنترل می‌کند. تفکر انعطاف‌پذیر و در نتیجه‌ی آن توانایی حل مسئله، توانایی صحیح بیان کردن کلامی، حرکت، شخصیت و عملکردهای ناگهانی (کنش‌های هیجانی بدون فکر قبلی) همگی تحت تأثیر این بخش از مغز هستند. در این بازی با هدفِ توصیف کاملاً خلاقانه ولی مبهم و چندلایه‌ی نگاره‌ها با روش‌های توصیف تصویر از جمله کلام، موسیقی، شعر و ژست، نیمکره‌ی راست برای درک خلاقانه‌ی تصاویر و در عین حال نیمکره‌ی چپ مغز برای خلاقیت‌های کلامی درگیر می‌شوند.